اختلال کمبود توجه اختلال بیش فعالی ( ADHD ) یک اختلال روانی است که مشکلاتی را با تکانشگری، بیش فعالی و مشکل در تمرکز ترکیب می کند. .

بزرگسالان مبتلا به این اختلال اغلب با مشکل در برقراری روابط اجتماعی، مشکلات عزت نفس، عملکرد منفی تحصیلی یا کاری، از جمله تعارضات دیگری که با رفاه شما تداخل می کنند مواجه می شوند. 2>.

علائم اختلال کمبود توجه معمولاً ابتدا در بزرگسالی ظاهر نمی شوند، بلکه در دوران کودکی ظاهر می شوند. با این حال، برخی از افراد تا بزرگسالی تشخیص داده نمی‌شوند، بنابراین ADHD ممکن است در دوران کودکی و نوجوانی شناسایی نشود .

با این حال، این به معنای واضح‌تر بودن علائم در بزرگسالی نیست. . در واقع، اغلب آنها در دوران کودکی آشکارتر می شوند. در بسیاری از موارد ADHD در بزرگسالان، بیش فعالی را می توان کاهش داد و این اختلال را کمتر آشکار می کند. علائم بی قراری، تکانشگری و مشکل تمرکز می تواند در هر دو مرحله به یک شکل ظاهر شود.

اگرچه هیچ درمانی برای این اختلال روانی وجود ندارد، درمان توصیه شده برای کودکان و بزرگسالان بر کاهش شدت علائم تمرکز دارد. این هستدستیابی به از طریق روان درمانی ، استفاده از داروهای روانپزشکی غیرمحرک و در صورت وجود، درمان سایر شرایط روانی زمینه ای.

علائم توجه اختلال کمبود

شدت علائم می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. علاوه بر این، عواملی مانند سن نیز بر آنها تأثیر می گذارد. به همین دلیل، در برخی افراد با افزایش سن کمتر قابل مشاهده هستند .

اگرچه ممکن است شناسایی آن آسان به نظر برسد، موارد زیادی از ADHD وجود دارد که تشخیص داده نمی شود ، و بسیاری از افراد ممکن است بدون آگاهی از آن به آن مبتلا شوند. افراد مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده نشده ممکن است فکر کنند که مشکلات اولویت بندی وظایف یا تمرکز بخشی طبیعی از خودشان است. به همین دلیل، آنها می توانند عادت کنند که رویدادها یا جلسات مهم اجتماعی را فراموش کنند و ضرب الاجل را رعایت نکنند.

از سوی دیگر، مشکل در برخورد با انگیزه های آنها می تواند بر زندگی روزمره آنها تأثیر منفی بگذارد. فعالیت های روزانه مانند ایستادن در صف یا رانندگی در میان ترافیک می تواند منجر به طغیان خشم، ناامیدی یا تغییرات شدید خلق شود . علائم اصلیآنها عبارتند از:

• مشکل در اجرا و تکمیل وظایف.
• خلق وحشیانه.
• مشکلات مقابله با استرس.
• برنامه ریزی کم.
• بی قراری یا اقدام بیش از حد.
• ناتوانی در انجام چند کار.
• مهارت های مدیریت زمان ضعیف.
• مشکل در اولویت بندی فعالیت ها و به هم ریختگی آنها.

درمان ابزارهایی را در اختیار شما قرار می دهد تا سلامت روانی خود را بهبود بخشید

تفاوت بین ADHD و رفتارهای غیر معمول

شاید شما بتوانید خود را در برخی از این علائم منعکس کنید، اما به این دلیل نیست که شما مجبور به ADHD باشید. به احتمال زیاد، اگر این علائم به طور ناگهانی یا موقت ظاهر شوند، شما این اختلال را ندارید.

تشخیص اختلال بیش فعالی کمبود توجه فقط در موارد انجام می شود که وجود داشته باشد. شواهد کافی برای حمایت که علائم به اندازه کافی پایدار و شدید هستند که روی زندگی روزمره تاثیر منفی دارند است. برای تشخیص صحیح این اختلال، باید توسط متخصصان به دوران کودکی ردیابی شود.

تشخیص در بزرگسالی دشوار است، زیرا برخی از علائم بسیار شبیه به شرایطی مانند اختلالات خلقی یا اضطرابی است. در واقع، برای بزرگسالان مبتلا به ADHD معمول است که موارد دیگری نیز داشته باشنداختلالاتی، مانند اضطراب یا افسردگی.

علل اختلال بیش فعالی کمبود توجه

امروزه، هیچ اطلاع دقیقی وجود ندارد علت این اختلال روانی چیست با این حال، شناسایی برخی از عوامل که می تواند بر توسعه آن تأثیر بگذارد، ممکن شده است. در این میان، برجسته ترین آنها ژنتیک است. در نظر گرفته می شود که می تواند یک اختلال ارثی باشد .

به همین ترتیب، عوامل محیطی خاصی در دوران کودکی می تواند مرتبط باشد. به طور خاص، در مورد مواجهه با سرب زیاد در دوران کودکی تئوری شده است.

علاوه بر این، برخی از مشکلات رشدی که بر سیستم عصبی مرکزی در دوران بارداری تأثیر می‌گذارند نیز ممکن است منجر به ADHD شود. به عنوان مثال، در مادرانی که در دوران بارداری از مواد اعتیاد آور استفاده کرده اند، اثرات مواد مخدر می تواند باعث شود:

• خطر بیشتر ابتلای فرزندانشان به این اختلال.
• زایمان زودرس.

اگر هر یک از علائم را تشخیص دهید، به حدی که روز به روز شما را دشوار می کند، ممکن است مراجعه به روانشناس کمک کند. در بوئنکوکو اولین مشاوره شناختی رایگان است، آیا امتحان می کنید؟