Het ontvangen of geven van een knuffel, een streling of een handdruk zijn gebaren van genegenheid en waardering die alle, of bijna alle, mensen spontaan maken. Er zijn echter mensen voor wie lichamelijk contact zo'n intens ongemak kan veroorzaken dat het uiteindelijk een fobie wordt.

De ervaring van de pandemie heeft ongetwijfeld een stempel gedrukt op ieder van ons en heeft onze relaties veranderd, vooral op het vlak van fysiek contact, dat door de sociale afstand bijna onbestaande is geworden. Het is echter belangrijk om een onderscheid te maken tussen de angst die wordt gevoeld vanwege het virus en de angst die wordt gevoeld vanwege de pandemie. fobie voor lichamelijk contact De aandoening is niet gebaseerd op het objectieve feit van besmetting, maar op specifieke psychologische oorzaken.

Maar wie weigert een knuffel? Zijn er mensen die niet aangeraakt willen worden? In de psychologie is de angst voor lichamelijk contact staat bekend als hapofobie of afofobie (de term is nog niet opgenomen door de RAE in een van zijn twee vormen). Haphefobie komt van het Griekse "haphé" dat aanraking betekent en "phobos" dat angst of vrees betekent. Daarom is de term hafebofobie of afofobie wordt gedefinieerd als de angst om aangeraakt te worden of om aan te raken .

Lichamelijk contact in de psychologie

Nu we de betekenis van hafebobia In de psychologie noemen we het belang van lichamelijk contact, lichamelijk contact is een belangrijk element van non-verbale emotionele communicatie. Het is een van de belangrijkste vormen van interactie tussen mensen. Het bevordert relaties en draagt bij aan de emotionele regulatie van het individu.

Hier komt de tastzin om de hoek kijken, die ons in contact brengt met de wereld en onze omgeving. Aanraking kan veel emoties overbrengen, zoals onderzoek van neurowetenschapper M. Hertenstein en zijn team heeft aangetoond.

Het doel van het experiment was om uit te vinden of het mogelijk was om sommige van de belangrijkste emoties te communiceren en te herkennen, bijvoorbeeld door aanraking alleen:

• woede en razernij
• verdriet;
• liefde;
• sympathie.

De resultaten bevestigden niet alleen de hypothese van de onderzoeksgroep, maar lieten ook zien hoe elk gebaar wordt geassocieerd met een soort emotie (een streling wordt bijvoorbeeld geassocieerd met liefde en mededogen, terwijl een trillende aanraking wordt geassocieerd met angst).

Voor iemand met een aanraakfobie kan aanraking echter problematisch worden en irrationele en ongecontroleerde angsten uitlokken, vandaar dat het een fobie is.

Oorzaken van haphebofobie of afofobie

De wetenschappelijke literatuur over hafefobie is schaars. Waarom is er zo weinig belangstelling voor mensen met een fobie voor lichamelijk contact en de mogelijke oorzaken? Wat we in de klinische setting waarnemen is dat vaak hafefobie no-show als een op zichzelf staand probleem, maar eerder als secundair symptoom van andere aandoeningen zoals:

• persoonlijkheidsstoornissen zoals de persoonlijkheidsvermijdingsstoornis;
• autistische spectrumstoornissen;
• posttraumatische stoornissen.

Een van de meest voorkomende oorzaken van hafefobie is trauma en geweld in de kindertijd, zoals seksueel misbruik (hafofobie voor seksueel geweld), wat kan leiden tot zo'n sterke somatisering dat de angst voor lichamelijk contact wordt geactiveerd.

Onderzoek uitgevoerd door de Universiteit van Liverpool benadrukt het belang van lichamelijk contact tussen moeder en kind voor de ontwikkeling van het lichamelijke zelf en, bijgevolg, het psychologische zelf. In de psychologie kan angst voor lichamelijk contact ook geworteld zijn in een onzekere gehechtheidsstijl in de kindertijd.

Kinderen en lichamelijk contact

Bij kinderen die lichamelijk contact afwijzen, gaat het zelden om hapofobie, die zich meestal pas op volwassen leeftijd manifesteert. Ze hebben vaker een trauma meegemaakt met leeftijdsgenoten of in een context zoals sportteams en peuterspeelzalen, of pesten op school.

Deze afwijzing kan ook een teken zijn van een zoektocht naar onafhankelijkheid van de ouders of een jaloezieaanval vanwege de komst van een broertje of zusje.

Je psychologische welzijn dichterbij dan je denkt

Symptomen van haphebofobie

Haphefobie of aphefobie kan een uiting zijn van een angststoornis, wat kan blijken uit de volgende symptomen:

• overmatig zweten;
• tachycardie;
• angsttremor;
• misselijkheid;
• psychosomatische symptomen zoals dermatitis of jeuk.

In psychologische termen: de symptomen die iemand met haphebofobie kan ervaren ze het vaakst kunnen zijn:

• angstaanvallen;
• ontwijking;
• melancholie;
• paniekaanvallen.

Naast deze psychologische reacties veroorzaakt door hazefobie, kunnen ook agorafobie, sociale angst en problemen met seksualiteit worden ervaren.

Relatiefobie

Op verschillende forums die gewijd zijn aan hafefobie kunnen we verschillende twijfels lezen van gebruikers over fobie voor lichamelijk contact, de emoties die worden opgewekt door het gevoel aangeraakt te worden en over hafofobie bij intimiteit.

Tot de meest gestelde vragen en twijfels behoren

• Waarom ben ik bang om aangeraakt te worden?
• Het stoort me als mijn man me aanraakt, wat kan ik doen?
• Waarom wil ik niet aangeraakt worden?
• Waarom stoort het me als mijn vriend me aanraakt?
• Waarom ben ik bang voor lichamelijk contact met mijn partner?

De fobie voor lichamelijk contact met anderen, met een jongen of een meisje, en de angst voor lichamelijke intimiteit, als we het hebben over hapofobie, kunnen een liefdesrelatie echt problematisch maken.

In deze gevallen kunnen we spreken van een "//www.buencoco.es/blog/crisis-pareja-causas-y-soluciones">koppelcrisis.

Hoewel het nastreven van lichamelijk contact vanuit psychologisch oogpunt aanzienlijke voordelen kan opleveren, wordt het voor iemand met een fobie voor lichamelijk contact extreem problematisch om seks en liefde te ervaren zonder angst en vrees, en de aantrekkingskracht die ze voelen voor de andere persoon helpt hen niet altijd om deze fobie te overwinnen, omdat emotionele intimiteit verloren gaat.

Hoe kun je de angst voor lichamelijk contact overwinnen? Wat zijn de remedies voor een fobie voor lichamelijk contact?

Therapie helpt je om je angsten te overwinnen

De remedie voor hafefobie

Hoe kun je hazefobie of aphefobie genezen? Een van de meest effectieve remedies voor de behandeling van deze fobie is psychologische therapie. Naast de bovengenoemde oorzaken kunnen ook gevoelens van schaamte en angst om zich niet goed te voelen verborgen zijn.

Er bestaat geen wetenschappelijke test voor hafefobie, maar het is mogelijk om via specifieke psychotherapeutische benaderingen te werken aan fysieke contactfobie. de oorzaken identificeren die hebben geleid tot de angst voor lichamelijk contact en de meest geschikte strategieën voor de persoon om ermee om te gaan.

Cognitieve gedragstherapie is bijvoorbeeld heel gebruikelijk bij de behandeling van verschillende soorten fobieën. Het kan de patiënt met een fobie voor lichamelijk contact begeleiden om het probleem te overwinnen met behulp van de tentoonstellingstechniek (therapie die bijvoorbeeld ook heel goed werkt bij spinnenfobie), d.w.z. door de patiënt geleidelijk aan de fobische stimulus bloot te stellen (huisdiertherapie kan een uitstekend hulpmiddel zijn om angst voor lichamelijk contact te bestrijden).

Met een online psycholoog Buencoco, expert in fobieën en angststoornissen, kun je de redenen begrijpen die ertoe leiden dat iemand met een fobie voor lichamelijk contact zich ongemakkelijk voelt bij zijn partner en bij anderen en kun je leren om de angst voor lichamelijk contact met andere mensen te beheersen.