Przytulanie, pieszczoty czy uścisk dłoni to gesty sympatii i szacunku, które wszyscy lub prawie wszyscy ludzie wykonują spontanicznie. Są jednak tacy, dla których kontakt fizyczny może wywoływać tak silny dyskomfort, że przekłada się to na fobię.

Niewątpliwie doświadczenie pandemii odcisnęło piętno na każdym z nas i zmieniło nasze relacje, zwłaszcza w zakresie kontaktów fizycznych, które wraz z dystansem społecznym stały się prawie nieistniejące. Ważne jest jednak, aby odróżnić niepokój odczuwany z powodu wirusa od niepokoju związanego z pandemią. fobia kontaktu fizycznego Stan ten nie opiera się na obiektywnym fakcie zarażenia, ale na konkretnych przyczynach psychologicznych.

Ale kto odmawia przytulania? Czy są ludzie, którzy nie chcą być dotykani? strach przed kontaktem fizycznym jest znany jako hafobia lub afobia (termin ten nie został jeszcze przyjęty przez RAE w żadnej z jego dwóch form). Hafafobia pochodzi od greckiego "haphé", które oznacza dotyk i "phobos", które oznacza strach lub lęk. Dlatego też termin "hafobia" pochodzi od greckiego "haphé", które oznacza dotyk i "phobos", które oznacza strach lub lęk. hafebofobia lub afofobia jest definiowana jako strach przed byciem dotykanym lub przed dotykaniem .

Kontakt fizyczny w psychologii

Teraz, gdy zdefiniowaliśmy Znaczenie hafebobia W psychologii powinniśmy wspomnieć o znaczeniu kontaktu fizycznego, kontakt fizyczny jest istotnym elementem niewerbalnej komunikacji emocjonalnej. Jest to jedna z głównych form interakcji między ludźmi. Promuje relacje i przyczynia się do regulacji emocjonalnej jednostki.

W tym miejscu pojawia się zmysł dotyku, który zapewnia nam kontakt ze światem i otoczeniem. Dotyk może przekazywać wiele emocji, jak wykazały badania neuronaukowca M. Hertensteina i jego zespołu.

Eksperyment miał na celu sprawdzenie, czy możliwe jest komunikowanie i rozpoznawanie niektórych głównych emocji, na przykład poprzez sam dotyk:

• gniew i wściekłość
• smutek;
• miłość;
• współczucie.

Wyniki nie tylko potwierdziły hipotezę grupy badawczej, ale także pokazały, w jaki sposób każdy gest jest powiązany z rodzajem emocji (na przykład pieszczota kojarzy się z miłością i współczuciem, podczas gdy drżący dotyk kojarzy się ze strachem).

Jednak dla osoby cierpiącej na fobię dotykową dotyk może stać się problematyczny i wywoływać irracjonalne i niekontrolowane lęki, dlatego jest to fobia.

Przyczyny hafebofobii lub afobii

Literatura naukowa na temat hafefofobii jest nieliczna. Skąd tak małe zainteresowanie osobami z fobią kontaktu fizycznego i jej możliwymi przyczynami? W warunkach klinicznych obserwujemy, że często hafefofobia no-show jako problem sam w sobie, ale raczej jako wtórny objaw innych schorzeń takich jak:

• zaburzenia osobowości, takie jak zaburzenie unikania osobowości;
• zaburzenia ze spektrum autyzmu;
• zaburzenia pourazowe.

W rzeczywistości jedną z najczęstszych przyczyn hafefofobii jest trauma i przemoc w dzieciństwie, takie jak wykorzystywanie seksualne (hafofobia związana z napaścią seksualną), które mogą prowadzić do tak silnej somatyzacji, że wyzwalany jest strach przed kontaktem fizycznym.

Badania przeprowadzone przez Uniwersytet w Liverpoolu podkreślają znaczenie kontaktu fizycznego między matką a dzieckiem dla rozwoju jaźni cielesnej, a w konsekwencji jaźni psychologicznej. W psychologii strach przed kontaktem fizycznym może mieć również swoje źródło w niepewnym stylu przywiązania w okresie niemowlęcym.

Dzieci i kontakt fizyczny

W przypadku dzieci, które odrzucają kontakt fizyczny, rzadko jest to hipofobia, która zwykle objawia się w wieku dorosłym. Bardziej prawdopodobne jest, że doświadczyły one traumy z rówieśnikami lub w kontekstach takich jak zespoły sportowe i grupy zabawowe lub zastraszanie w szkole.

To odrzucenie może być również oznaką poszukiwania niezależności od rodziców lub ataku zazdrości z powodu pojawienia się młodszego brata lub siostry.

Dobre samopoczucie psychiczne bliżej niż myślisz

Objawy hafebofobii

Hafobia lub afobia może być przejawem zaburzenia lękowego, które może objawiać się następującymi objawami:

• nadmierne pocenie się;
• tachykardia;
• drżenie lękowe;
• nudności;
• objawy psychosomatyczne, takie jak zapalenie skóry lub swędzenie.

W kategoriach psychologicznych objawy, których może doświadczyć osoba cierpiąca na hafebofobię najczęściej mogą być:

• ataki lękowe;
• uchylanie się;
• melancholia;
• ataki paniki.

Oprócz tych reakcji psychologicznych spowodowanych przez hazephobia, może również wystąpić agorafobia, lęk społeczny i problemy z seksualnością.

Fobia w związkach

Na kilku forach poświęconych hafefofobii możemy przeczytać kilka wątpliwości wyrażanych przez użytkowników na temat fobii kontaktu fizycznego, emocji wywoływanych przez uczucie bycia dotykanym oraz hafofobii w intymności.

Do najczęściej zadawanych pytań i wątpliwości należą

• Dlaczego boję się bycia dotykanym?
• Przeszkadza mi, kiedy mój mąż mnie dotyka, co mogę zrobić?
• Dlaczego nie chcę być dotykany?
• Dlaczego przeszkadza mi, gdy mój chłopak mnie dotyka?
• Dlaczego boję się kontaktu fizycznego z moim partnerem?

Fobia przed fizycznym kontaktem z innymi, z chłopakiem lub dziewczyną, a także strach przed fizyczną intymnością, gdy mówimy o hapofobii, mogą sprawić, że związek miłosny stanie się naprawdę problematyczny.

W takich przypadkach możemy mówić o "//www.buencoco.es/blog/crisis-pareja-causas-y-soluciones">kryzysie pary.

O ile dążenie do kontaktu fizycznego, z psychologicznego punktu widzenia, może przynieść znaczne korzyści, dla osoby z fobią kontaktu fizycznego niezwykle problematyczne staje się doświadczanie seksu i miłości bez niepokoju i strachu, a pociąg, jaki odczuwają do drugiej osoby, nie zawsze pomaga im przezwyciężyć tę fobię, ponieważ intymność emocjonalna zostaje utracona.

Jak przezwyciężyć strach przed kontaktem fizycznym? Jakie są środki zaradcze na fobię kontaktu fizycznego?

Terapia pomaga przezwyciężyć lęki

Lekarstwo na hafefofobię

Jak wyleczyć się z hazephobii lub aphephobii? Jednym z najskuteczniejszych środków w leczeniu tej fobii jest terapia psychologiczna. Oprócz wyżej wymienionych przyczyn, ukryte może być również poczucie wstydu i strach przed nie sprostaniem zadaniu.

Nie ma naukowego testu na hafefofobię, ale możliwe jest, poprzez określone podejścia psychoterapeutyczne, praca nad fobią kontaktu fizycznego. identyfikacja przyczyn, które doprowadziły do strachu przed kontaktem fizycznym i najbardziej odpowiednie strategie radzenia sobie z nim.

Terapia poznawczo-behawioralna, na przykład, jest dość powszechna w leczeniu różnych rodzajów fobii. Może ona pomóc pacjentowi z fobią kontaktu fizycznego w przezwyciężeniu problemu poprzez wykorzystanie technika wystawiennicza (terapia, która działa również bardzo dobrze np. w przypadku arachnofobii), tj. poprzez stopniowe poddawanie pacjenta bodźcowi fobicznemu (terapia ze zwierzętami domowymi może być doskonałym narzędziem do zwalczania lęku przed kontaktem fizycznym).

Z psychologiem online Buencoco, ekspertem w dziedzinie fobii i zaburzeń lękowych, możesz zrozumieć powody, które powodują, że osoba z fobią kontaktu fizycznego czuje się niekomfortowo ze swoim partnerem i innymi osobami oraz nauczyć się radzić sobie z lękiem przed kontaktem fizycznym z innymi ludźmi.