LGBTBIQ+ mensen lopen een hoger risico op het ontwikkelen van psychisch leed, juist omdat ze tot een seksuele minderheidsgroep behoren. De reden? Cultureel ingebakken vooroordelen en discriminaties in onze samenleving die hun levenskwaliteit negatief beïnvloeden.

In dit artikel behandelen we de kwestie van minderheidsstress (of minderheidsstress), een fenomeen dat enige gelijkenissen vertoont met posttraumatische stressstoornis en, zoals de definitie zelf aangeeft, minderheden treft (seksueel, religieus, taalkundig of etnisch).

In onze diepgaande studie richten we ons op de "//www.buencoco.es/blog/pansexualidad">panseksuele en knik) .

In het rapport Society at glance van de OESO wordt geschat dat de bevolking van elke staat gemiddeld 2,7% LGTBIQ+ is. Hoewel dit percentage significant en relevant is in ons sociale scenario, zijn er nog steeds veel mensen die hierover niet geïnformeerd zijn.

Dit is vooral ernstig omdat Onwetendheid ligt aan de basis van discriminerend gedrag en discriminerende houdingen. De gevolgen kunnen de individuele geestelijke gezondheid ondermijnen en predisponeren voor de mogelijke ontwikkeling van psychologische nood en psychofysieke symptomen.

Het fenomeen homo-lesbo-bi-trans-fobie

Discriminatie en gewelddaden gepleegd tegen LGTBIQ+ personen het resultaat zijn van een op haat gebaseerd geloofssysteem Dit fenomeen wordt homo-lesbo-bi-trans-fobie genoemd.

"Homofobie "lijst">

Micro-agressies komen heel vaak voor omdat ze niet zozeer door het individu worden gepleegd, maar door verschillende lagen van de samenleving, omdat ze gebaseerd zijn op cultureel ingebakken vooroordelen en stereotypen.

Chronische blootstelling aan deze stressbronnen correleert met een toestand van verhoogd ongemak en conflict over de eigen identiteit, die voortdurend uitgedaagd wordt door de externe omgeving. Een gevoel van minderwaardigheid en schaamte zijn de gevoelens die het meest geassocieerd worden met deze toestand.

De stressmodel voor minderheden

Een definitie geven van de minderheidsstress (wat we kunnen vertalen als "minderheidsstress"), wendden we ons tot het Institute of Medicine, waaraan de National Institutes of Health gaf in 2011 opdracht tot onderzoek naar de gezondheidsstatus van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders.

De stressmodel voor minderheden "vestigt de aandacht op de chronische stress die seksuele en genderminderheden kunnen ervaren als gevolg van de stigmatisering waaronder ze gebukt gaan.

Voor het onderzoek koppelt het onderzoeksteam de stressmodel voor minderheden toegepast op de LGTBIQ+ populatie met drie andere conceptuele perspectieven:

• Het levensloopperspectief, d.w.z. hoe elke gebeurtenis in elke levensfase de volgende levensfases beïnvloedt.
• Het perspectief van intersectionaliteit, dat rekening houdt met de meervoudige identiteiten van een individu en hoe die samengaan.
• Het sociale ecologieperspectief, dat benadrukt hoe individuen worden geconditioneerd door verschillende invloedssferen, zoals het gezin of de gemeenschap.

Een psycholoog kan je helpen met stress om te gaan

Minderheidsstresstheorie

Wie werkte aan de ontwikkeling van de minderheidsstresstheorie De stadia van stress zoals getheoretiseerd door H. Selye waren waarschijnlijk een gemeenschappelijk uitgangspunt voor de twee bekendste geleerden die zich met dit onderwerp hebben beziggehouden. minderheidsstress: Virginia Brooks en Ilan H. Meyer.

De laatste ontwikkelde de minderheidsstresstheorie om het ervaren lagere gezondheidsniveau onder de LGTBIQ+ bevolking te verklaren: "stigmatisering, vooroordelen en discriminatie creëren een vijandige en stressvolle sociale omgeving die leidt tot geestelijke gezondheidsproblemen" Ilan H. Meyer.

Volgens de stressmodel voor minderheden van Meyer, LGTBIQ+ mensen hebben meer last van stress dan anderen omdat ze, naast gewone stressbronnen, stress ervaren door culturele discriminatie.

Stress treedt op twee niveaus op:

• Cultureel, Het is een objectief aanwezige stress die op de achtergrond van iemands leven ligt en waar hij of zij geen controle over heeft.
• Subjectief Het is het resultaat van een waargenomen stigma en discriminatie waarvan iemand het slachtoffer is geweest.

Daarom is de minderheidsstress kan verschillende manifestaties hebben die op verschillende niveaus voorkomen, bijvoorbeeld:

• geweldservaringen
• waargenomen stigma
• geïnternaliseerde homofobie
• slachtofferschap
• verbergen van iemands seksuele geaardheid

Minderheidsstressschaal, is het mogelijk om de omvang van de minderheidsstress ?

Een interessant inzicht in de meting van de omvang van de minderheidsstress wordt geleverd door de studie van K. Balsamo, directeur van het Center for LGBTQ Evidence-Based Applied Research (CLEAR) waarin zij zegt over de maatregelen van de minderheidsstress :

"//www.buencoco.es/blog/que-es-la-autoestima">gevoel van eigenwaarde en stemming, waardoor gevoelens van minderwaardigheid en zelfhaat ontstaan en een proces van identificatie met diezelfde genderstereotypen geactiveerd wordt.

Het psychologische bemiddelingsraamwerk (ook onderzocht door Harvard-psycholoog en professor in de sociale wetenschappen M.L. Hatzenbuehler in zijn studie over de minderheidsstress ) onderzoekt de intra- en interpersoonlijke psychologische processen waardoor stigmagerelateerde stress leidt tot psychopathologie.

Specifiek gesproken over minderheidsstress en transgenders blijkt uit verschillende onderzoeken, waaronder dat van de Amerikaanse onderzoeker J.K. Schulman, dat transgenders een verhoogd risico lopen op psychische stoornissen zoals verslavingen, depressies, angststoornissen en vervorming van het lichaamsbeeld, deels als gevolg van de minderheidsstress Genderdiscriminatie leidt ook tot een verhoogd risico op zelfmoord voor transgenders.

Minderheidsstressmodel: enkele positieve aspecten

De stressmodel voor minderheden Het benadrukt ook de hulpbronnen waar LGTBIQ+ mensen uit kunnen putten om hun psychologisch welzijn te waarborgen. Het is immers algemeen bekend dat het behoren tot een minderheidsgroep toegang geeft tot gevoelens van solidariteit en cohesie die de negatieve effecten van ervaren stress kunnen verminderen.

Er zijn twee belangrijke beschermende factoren die de impact van de minderheidsstress:

• De familie en sociale steun De acceptatie en steun van vrienden en familieleden, evenals de perceptie van respect binnen de samenleving.
• De individuele veerkracht De "coping" is het geheel van individuele kenmerken (vooral temperament en copingstrategieën) die iemand in staat stellen om met de moeilijkheden van het leven om te gaan.

Minderheidsstress en psychologie: welke interventies?

LGTBIQ+ mensen, vooral T mensen, worden soms geconfronteerd met obstakels, zelfs in de klinische setting voor de behandeling van LGTBIQ+. minderheidsstress , Vooroordelen en stereotypen over minderheidsgroepen kunnen onbewust wijdverspreid zijn, zelfs onder zorgverleners.

Dit belemmert vaak de toegang tot zorg en vermindert de kwaliteit ervan, vanwege de pathologisering van niet-heteronormatieve seksuele identiteiten in het verleden en een gebrek aan specifieke training over LGBT-kwesties.

Een voorbeeld hiervan zijn de gegevens van Lambda Legal over de gezondheidsdiscriminatie van LGTBIQ+ mensen:

"//www.buencoco.es/">online of face-to-face psycholoog) worden uitgevoerd door professionals die deskundig zijn op dit gebied, om adequate en specifieke ondersteuning te bieden die tegemoet komt aan de behoeften van dit segment van de bevolking.

In therapie wordt de individuele identiteit gevalideerd door te werken aan de bewustwording van ongemak en het ontwikkelen van bruikbare strategieën om hiermee om te gaan, dit alles vanuit een GSRD-perspectief ( gender-, seksuele en relatiediversiteitstherapie) waar de therapeutische omgeving, vrij van micro-agressies, zelfonderzoek en vermindering van waargenomen ongemak mogelijk maakt.