Όλοι μας, κάποια στιγμή στη ζωή μας, έχουμε καταφύγει σε κάποιου είδους αμυντικό μηχανισμό για να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση που μας φάνηκε δυσάρεστη ή δυσμενής. Σε αυτό το άρθρο, σας λέμε τι είναι οι μηχανισμοί άμυνας στην ψυχολογία; και πόσοι είναι.

Τι είναι οι μηχανισμοί άμυνας;

Στην ψυχολογία, οι μηχανισμοί άμυνας θεωρούνται διαδικασίες που είναι θεμελιώδεις για την κατανόηση του εαυτού μας και του τρόπου λειτουργίας μας. Ενεργοποιούνται σε ποικίλες περιστάσεις και δεν πρέπει πάντα να θεωρούνται αρνητικοί ή παθολογικοί. Ο σημερινός κοινά αποδεκτός ορισμός των μηχανισμών άμυνας που προτείνεται από το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV-TR): "w-richtext-figure-type-image w-richtext-align-fullwidth">, Φωτογραφία από Anete Lusina (Pexels)

Σύντομη ιστορία των μηχανισμών άμυνας

Η έννοια των αμυντικών μηχανισμών έχει τις ρίζες της στην ψυχανάλυση. Ο Sigmund Freud, το 1894, ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την έννοια των αμυντικών μηχανισμών για να εξηγήσει τη λειτουργία του ασυνείδητου. Στη συνέχεια, η μελέτη αυτής της κατασκευής διερευνήθηκε ευρέως από άλλους συγγραφείς και ψυχαναλυτές.

Οι μηχανισμοί άμυνας του Φρόυντ

Ποιοι είναι οι μηχανισμοί άμυνας για Σίγκμουντ Φρόιντ Σύμφωνα με τον ορισμό του αμυντικού μηχανισμού από τον πατέρα της ψυχανάλυσης, ο αμυντικός μηχανισμός είναι μια ασυνείδητη διαδικασία με την οποία ο εαυτός μας προστατεύεται από την εμφάνιση τραύματος. .

Σύμφωνα με τον Φρόυντ, οι μηχανισμοί άμυνας χρησιμεύουν για να στερούν από τη συνείδηση την πρόσβαση στην ψυχική αναπαράσταση μιας ορμής και θα ήταν παθογόνοι μηχανισμοί, δηλαδή η προέλευση της ψυχοπαθολογίας, η οποία θα αντιστοιχούσε στην επιστροφή του καταπιεσμένου. Σε αντίθεση με ό,τι θα ισχυρίζονταν αργότερα άλλοι συγγραφείς, το άγχος θα ήταν για τον Φρόυντ η αιτία (και όχι το αποτέλεσμα) των μηχανισμών άμυνας.

Η Άννα Φρόιντ και οι μηχανισμοί άμυνας

Για την Άννα Φρόιντ, οι μηχανισμοί άμυνας (για τους οποίους μίλησε στο βιβλίο της Ο εαυτός και οι μηχανισμοί άμυνας το 1936) δεν αποτελούν μόνο παθολογική αλλά και προσαρμοστική διαδικασία και είναι θεμελιώδους σημασίας για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας. Η Άννα Φρόιντ επέκτεινε την έννοια της άμυνας. Μεταξύ των αμυντικών μηχανισμών που εισήγαγε ήταν η εξάχνωση, η ταύτιση με τον επιτιθέμενο και ο αλτρουισμός.

Όσον αφορά την εμφάνισή τους, η Άννα Φρόιντ ταξινομεί τους αμυντικούς μηχανισμούς σύμφωνα με μια εξελικτική γραμμή :

• Παλινδρόμηση είναι από τα πρώτα που χρησιμοποιούνται.
• Προβολή-Εισαγωγή (όταν το εγώ διαφοροποιείται επαρκώς από τον εξωτερικό κόσμο).
• Εξάλειψη (το οποίο προϋποθέτει τη διάκριση μεταξύ του εγώ και του id ή του it).
• εξάχνωση (το οποίο απαιτεί το σχηματισμό του υπερεγώ).

Η θεωρία του Φρόιντ μας βοηθά να κατανοήσουμε την διαφορά μεταξύ πρωτόγονων και προηγμένων μηχανισμών άμυνας .

Χρειάζεστε ψυχολογική βοήθεια;

Οι μηχανισμοί άμυνας της Melanie Klein

Η M. Klein μελέτησε ειδικότερα το πρωτόγονες άμυνες Για τον Κλάιν, οι αμυντικοί μηχανισμοί δεν είναι μόνο άμυνες του εαυτού, αλλά και ο αμυντικός μηχανισμός της προβολικής ταύτισης, ο οποίος θα ήταν χαρακτηριστικός για την ψύχωση, εισάγοντας τον αμυντικό μηχανισμό της προβολικής ταύτισης. αποτελούν πραγματικές οργανωτικές αρχές της ψυχικής ζωής .

Kernberg και μηχανισμοί άμυνας

Ο Kernberg επιχείρησε μια σύνθεση των θεωριών για τους ψυχολογικούς μηχανισμούς άμυνας που προηγήθηκαν. Τους διέκρινε ως εξής:

• Άμυνα υψηλού επιπέδου (συμπεριλαμβανομένης της εξάλειψης, της διανοητικοποίησης και του εξορθολογισμού), τα οποία θα αποτελούσαν απόδειξη του σχηματισμού ενός ώριμου εγώ.
• Άμυνα χαμηλού επιπέδου (συμπεριλαμβανομένης της διάσπασης, της προβολής και της άρνησης).

Σύμφωνα με τον Kernberg, η επικράτηση των τελευταίων μηχανισμών άμυνας υποδηλώνει οριακή προσωπικότητα.

Οι μηχανισμοί άμυνας του G. Vaillant

Όπως και ο A. Freud, η ταξινόμηση των μηχανισμών άμυνας του Vaillant ακολουθεί επίσης μια σταθερά με βάση δύο διαστάσεις:

• ωριμότητα-ωριμότητα,
• ψυχική υγεία-παθολογία.

Ο Vaillant διέκρινε τέσσερα επίπεδα άμυνας, παραδείγματα των οποίων παρατίθενται παρακάτω:

• Άμυνα ναρκισσιστική-ψυχωτική (παραληρηματική προβολή, άρνηση).
• Άμυνα ανώριμο (υποκριτική συμπεριφορά, αποστασιοποίηση).
• Άμυνα νευρωτική (εξάλειψη, εκτόπιση, αντιδραστικός σχηματισμός).
• Άμυνα ώριμο (χιούμορ, αλτρουισμός, εξάχνωση).

Η έννοια του αμυντικού μηχανισμού για τη Nancy McWilliams

Η Nancy McWilliams υποστηρίζει ότι η η χρήση της άμυνας είναι σημαντική όχι μόνο με αμυντικούς όρους για το διατήρηση της αυτοεκτίμησης αλλά και σε επίτευξη υγιούς προσαρμογής στην πραγματικότητα Αυτοί οι μηχανισμοί άμυνας δομούνται διαφορετικά για κάθε άτομο. Η προτιμώμενη και αυτόματη χρήση των αμυντικών μηχανισμών καθορίζεται από ένα ευρύ φάσμα στοιχείων και μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες, όπως:

• τα εσωτερικά χαρακτηριστικά και τους πόρους μας,
• τις εμπειρίες μας στην πρώιμη παιδική ηλικία,
• τον αντίκτυπο που δημιουργείται από τη χρήση αυτών των ψυχολογικών άμυνες,
• το είδος της άμυνας που προβάλλουν τα στοιχεία αναφοράς.

Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν επίσης τη διάσταση (όταν το μυαλό μας αποσυνδέεται από την παρούσα στιγμή) ως μηχανισμό άμυνας. Η διαταραχή διάστασης περιλαμβάνει επίσης τη διαταραχή αποπροσωποποίησης/αποπραγματοποίησης (το μυαλό δημιουργεί μια αίσθηση μη πραγματικότητας προκειμένου να αντιμετωπίσει τη στιγμή).

Σε τι χρησιμεύουν οι μηχανισμοί άμυνας;

Το μηχανισμοί άμυνας μπορεί να περιγραφεί ως ασυνείδητες, αυτόματες διεργασίες που θέτει σε κίνηση το εγώ μας για να προστατευτεί από τη στενοχώρια και την επίγνωση των πιθανών κινδύνων ή στρεσογόνων παραγόντων, εσωτερικών και εξωτερικών. Προκαλούν ορισμένες αντιδράσεις ως συνέπεια κάποιου γεγονότος, εσωτερικού ή εξωτερικού, το οποίο θεωρείται ιδιαίτερα απαράδεκτο ή μη αποδεκτό από τη συνείδηση.

Τι είναι ο μηχανισμός άμυνας; Είναι "λίστα",

Άλλες λειτουργίες των μηχανισμών άμυνας

Ακολουθούν ορισμένες άλλες λειτουργίες των αμυντικών μηχανισμών:

• Προστατεύουν το άτομο από τη δυσφορία εξαλείφοντας όλες τις πηγές άγχους, συγκρούσεων ή άλλων αποδιοργανωμένων συναισθηματικών εμπειριών.
• Βοηθούν στη διατήρηση της αυτοεκτίμησης και στην προσαρμογή στο περιβάλλον. Αυτή η διαδικασία προσαρμογής θα διαρκέσει μια ζωή.

Οι άμυνες μπορούν επομένως να είναι σημάδια προσαρμογής και δυσπροσαρμογής:

• Στην πρώτη περίπτωση, μας επιτρέπουν να βιώνουμε την πραγματικότητα γύρω μας με έναν ορισμένο βαθμό ευελιξίας και αρμονίας.
• Στη δεύτερη, είναι επαναλαμβανόμενες, πανταχού παρούσες και με κάποιο βαθμό ακαμψίας.

Μηχανισμοί αυτοάμυνας: πρωτογενής και δευτερογενής άμυνα

Τι είναι οι μηχανισμοί άμυνας; Οι μηχανισμοί άμυνας συχνά ταξινομούνται ιεραρχικά. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας ορισμένος βαθμός συμφωνίας μεταξύ των ψυχαναλυτών θεωρητικών ότι ορισμένες ψυχολογικές άμυνες είναι εξελικτικά λιγότερο προηγμένες και, επομένως, λιγότερο προσαρμοστικές από άλλες. Με βάση αυτό, οι άμυνες θα μπορούσαν να ταξινομηθούν σε μια σταθερά, η οποία μας δίνειθα μας επέτρεπε να αναγνωρίσουμε τα πιο προσαρμοστικά και εξελιγμένα από τα πιο πρωτόγονα. Ας δούμε μερικά από αυτά. παραδείγματα μηχανισμών άμυνας διάκριση μεταξύ πρωτογενών (ανώριμων ή πρωτόγονων) και δευτερογενών (ώριμων ή εξελιγμένων) άμυνες.

Πρωταρχικές άμυνες

Περιλαμβάνουν την έλλειψη ικανότητας του ατόμου να διαφοροποιήσει τον εαυτό του από τον κόσμο γύρω του και γι' αυτό αναφέρονται και ως ψυχωτικοί μηχανισμοί άμυνας. Ποιοι είναι οι πιο αρχαϊκοί μηχανισμοί άμυνας; Ας τους δούμε. μερικά παραδείγματα μηχανισμών αυτοάμυνας που εμπίπτουν στις πρωτόγονες άμυνες:

• Εισαγωγή είναι ένας αμυντικός μηχανισμός με τον οποίο το άτομο εξομοιώνει ένα εξωτερικό αντικείμενο με τον εαυτό του (ένα παράδειγμα είναι η ταύτιση με τον επιτιθέμενο).
• Προβολή: Στην ψυχολογία, πρόκειται για έναν αμυντικό μηχανισμό με τον οποίο το άτομο αποδίδει τα συναισθήματα ή τις σκέψεις του σε άλλους, βλέποντάς τα σε άλλους ανθρώπους.
• Εξιδανίκευση-αξιολόγηση: αυτός ο αμυντικός μηχανισμός συνίσταται στην απόδοση υπερβολικά θετικών ή αρνητικών χαρακτηριστικών στον εαυτό μας ή στους άλλους.
• Spin-off: είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που συνίσταται στο διαχωρισμό των θετικών και αρνητικών πτυχών του εαυτού μας ή των άλλων, οι οποίες θεωρούνται (εναλλακτικά) είτε εντελώς καλές είτε εντελώς κακές.
• Άρνηση: είναι ένας αμυντικός μηχανισμός με τον οποίο επιτυγχάνεται η πλήρης απόρριψη ορισμένων γεγονότων επειδή είναι πολύ επώδυνα.
• Προβολική ταυτοποίηση: Πρόκειται για έναν αμυντικό μηχανισμό με τον οποίο το άτομο προβάλλει τα δικά του συναισθήματα σε κάποιον άλλο, τα οποία εξακολουθεί να έχει πλήρη επίγνωση. Ένα παράδειγμα είναι ένας έφηβος γιος που λέει "λίστα">,
• Εξάλειψη Ο αμυντικός μηχανισμός λειτουργεί με τη λογοκρισία του υπερεγώ, με την οποία δεν έχουμε επίγνωση των ενοχλητικών σκέψεων ή επιθυμιών, οι οποίες αποκλείονται από τη συνείδηση.

• Απομόνωση Για παράδειγμα, ένα άτομο με διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) μπορεί να έχει επίγνωση του τραύματος και να μπορεί να το αφηγηθεί λεπτομερώς, αλλά να μην μπορεί να εμπλακεί με κανένα συναίσθημα (αλεξιθυμία ή συναισθηματική αναισθησία).
• Εξορθολογισμός Αυτός ο μηχανισμός άμυνας συνίσταται στην προσφυγή σε καθησυχαστικές (αλλά ανακριβείς) εξηγήσεις για τη συμπεριφορά του ατόμου, προκειμένου να αποκρύψει τα πραγματικά κίνητρα που, αν ήταν συνειδητά, θα δημιουργούσαν τη σύγκρουση. Ακολουθεί ένα παράδειγμα: ένας απροετοίμαστος μαθητής αποτυγχάνει στις εξετάσεις και λέει στην οικογένειά του ότι ο καθηγητής τον τιμώρησε.
• Παλινδρόμηση Ένας αμυντικός μηχανισμός που προτάθηκε από τον Α. Φρόιντ και συνίσταται στην ακούσια επιστροφή σε τρόπους λειτουργίας που ανήκουν σε προηγούμενο στάδιο ανάπτυξης. Ένα παιδί που στρεσάρεται από τη γέννηση ενός μικρού αδελφού, για παράδειγμα, μπορεί να επιστρέψει στο πιπίλισμα του αντίχειρα ή στο βρέξιμο του κρεβατιού (βρεφική ενούρηση).
• Μετατόπιση: Αυτός ο αμυντικός μηχανισμός είναι χαρακτηριστικός των φοβιών και επιτρέπει τη μεταφορά μιας συναισθηματικής σύγκρουσης σε ένα λιγότερο απειλητικό αντικείμενο.
• Αντιδραστική διαμόρφωση: είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που καθιστά δυνατή την αντικατάσταση των παρορμήσεων που είναι απαράδεκτες για το άτομο με τις αντίθετες.
• Αναγνώριση: Αυτός ο αμυντικός μηχανισμός επιτρέπει την απόκτηση των χαρακτηριστικών ενός άλλου προσώπου. Η ταύτιση με την πατρική φιγούρα, για παράδειγμα, είναι θεμελιώδης για την υπέρβαση του οιδιπόδειου συμπλέγματος.
• εξάχνωση είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που επιτρέπει σε δυνητικά δυσπροσαρμοστικά συναισθήματα να διοχετεύονται σε κοινωνικά αποδεκτές δραστηριότητες (αθλητικές, καλλιτεχνικές ή άλλες).
• Αλτρουισμός: πρόκειται για έναν αμυντικό μηχανισμό με τον οποίο κάποιος ικανοποιεί τις δικές του ανάγκες φροντίζοντας τις ανάγκες των άλλων.
• Χιούμορ: Αυτός ο αμυντικός μηχανισμός θεωρείται από τον Φρόυντ ως ένας από τους πιο εξελιγμένους στο βιβλίο Το σύνθημα της εφευρετικότητας και η σχέση του με το ασυνείδητο (1905) Ο πατέρας της ψυχανάλυσης το αποκάλεσε "τον πιο εξέχοντα αμυντικό μηχανισμό". Στην πραγματικότητα, το χιούμορ χρησιμοποιείται για να εκφράσει καταπιεσμένα περιεχόμενα παρακάμπτοντας τη λογοκρισία του υπερεγώ.

Διαταραχές προσωπικότητας και μηχανισμοί άμυνας

Είδαμε πώς οι μηχανισμοί άμυνας μπορούν να διαφοροποιηθούν ανάλογα με το βαθμό εξελικτικής ωριμότητας του εαυτού, επιτρέποντας μεγαλύτερη ή μικρότερη προσαρμογή στην πραγματικότητα. Έτσι, οι πιο ανώριμες άμυνες σηματοδοτούν μια έντονη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και είναι συχνότερα παρούσες στις διαταραχές της προσωπικότητας.

Σύμφωνα με το μοντέλο του Kernberg, η ιστριονική διαταραχή προσωπικότητας, η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας και η οριακή διαταραχή προσωπικότητας θα χαρακτηρίζονταν από μια ανεπαρκώς ολοκληρωμένη ταυτότητα και τη χρήση ανώριμων άμυνες, παρουσία ενός άθικτου ελέγχου της πραγματικότητας. Ωστόσο, η χρήση ανώριμων άμυνες θα χαρακτηριζόταν επίσης από τη χρήση ανώριμων άμυνες.είναι παρούσα σε άλλες διαταραχές προσωπικότητας, όπως η παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας και η διαταραχή εξαρτημένης προσωπικότητας.

Η ψυχολογική σας ευημερία είναι ένα πολύτιμο αγαθό

Η σημασία των μηχανισμών άμυνας

Το οι μηχανισμοί άμυνας του εγώ παίζουν καθοριστικό ρόλο τόσο σε ενδοπροσωπικά όσο και σε διαπροσωπικά πλαίσια. Είναι ενδιαφέρον το πώς καταφέρνουν να υπερασπιστούν την αίσθηση της εσωτερικής τους ασφάλειας, προστατεύοντας τον εαυτό τους από συναισθήματα και εμπειρίες όπως η απογοήτευση, η ντροπή, η ταπείνωση, ακόμη και ο φόβος της ευτυχίας.

Έχουμε στη διάθεσή μας διάφορα ψυχολογικά και συμπεριφορικά μέσα για να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις ιδιαίτερου στρες και συγκρούσεων. Επομένως, ο τρόπος με τον οποίο εκφραζόμαστε, ενεργούμε και σχετιζόμαστε μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το είδος της άμυνας που έχουμε θέσει σε εφαρμογή, γεγονός που επηρεάζει τη συμπεριφορά μας και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την εξωτερική πραγματικότητα.

Το οι μηχανισμοί άμυνας μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή. και μας επιτρέπουν να διαχειριζόμαστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ό,τι συμβαίνει, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Θα πρέπει επομένως να θεωρούνται πολύτιμο εργαλείο για τη διαχείριση της καθημερινής μας ζωής, των επιδράσεων και των ορμών μας. Ο ρόλος του ψυχολόγου είναι να βελτιώσει την ικανότητα του ατόμου να κατανοεί τον εαυτό του, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των αμυντικών του μηχανισμών.

Ως εκ τούτου, ένας από τους στόχους του ψυχανάλυση και το ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία είναι να δημιουργήσουμε μια ψυχοθεραπευτική πορεία που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τι κρύβεται πίσω από μία ή περισσότερες άμυνες, να προσφέρουμε στο άτομο μια διαφορετική οπτική του εαυτού του. Ένας διαδικτυακός ψυχολόγος του Buencoco μπορεί να σας συνοδεύσει σε μια πορεία αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης.