The zaburzenie schizotypowe jest zaburzeniem, które pobudziło wiele badań, nie tylko ze względu na jego złożony związek ze schizofrenią. Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych (DSM-5), w rzeczywistości, obejmuje go wśród zaburzeń osobowości, ale także wspomina o nim w rozdziale Zaburzenia ze spektrum schizofrenii i inne zaburzenia psychotyczne jako stan przedchorobowy.

Czym jest schizotypowe zaburzenie osobowości? Jakie są jego objawy i przyczyny? Co to znaczy mieć schizotypowe zaburzenie osobowości? Zacznijmy od definicji.

Czym jest schizotypowe zaburzenie osobowości?

Termin "w-richtext-figure-type-image w-richtext-align-fullwidth"> Zdjęcie Andrea Piacquadio (Pexels)

Schizotypowe zaburzenie osobowości: kryteria klasyfikacji w DSM-5

Zgodnie z DSM-5, schizotypowe zaburzenie osobowości musi spełniać precyzyjne kryteria diagnostyczne:

Kryterium A wszechobecny wzorzec deficytów społecznych i interpersonalnych charakteryzujący się ostrym niepokojem i zmniejszoną zdolnością w odniesieniu do relacji afektywnych, zniekształceń poznawczych i percepcyjnych oraz ekscentryczności behawioralnej, rozpoczynający się we wczesnej dorosłości i występujący w różnych kontekstach.

Kryterium B: nie objawia się wyłącznie w przebiegu schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej lub depresji z cechami psychotycznymi, innych zaburzeń psychotycznych lub zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Różnice między schizoidalnym zaburzeniem osobowości, schizofrenią i schizotypowym zaburzeniem osobowości

Można by w uproszczeniu argumentować, że istnieje kontinuum nasilenia od zaburzenia schizoidalnego do schizofrenii, ze schizotypowym zaburzeniem osobowości pomiędzy.

The różnica ze schizofrenią Istnieją jednak przypadki, w których u osoby z zaburzeniem schizotypowym objawy psychotyczne pojawiają się w późniejszym okresie życia, a następnie utrzymują się przewlekle. W takich przypadkach zaburzenie schizotypowe jest również rejestrowane w diagnozie schizofrenii jako "w-embed">

Lepsze zrozumienie swoich wzorców myślenia i zachowania poprzez terapię

Objawy zaburzenia schizotypowego

The objawy schizotypowego zaburzenia osobowości są podobne do tych występujących w schizofrenii, ale są mniej nasilone i wiążą się z trwałymi cechami osobowości. Aby zdiagnozować osobowość schizotypową, musi ona wystąpić:

• Pomieszanie granic między sobą a innymi, zniekształcona koncepcja siebie i ekspresja emocjonalna często niezgodna z wewnętrznym doświadczeniem.
• Niespójne i nierealistyczne cele.
• Trudności w zrozumieniu wpływu własnego zachowania na innych, zniekształcone i błędne interpretacje motywów zachowania innych.
• Trudności w nawiązywaniu relacji intymnych, które często są przeżywane z nieufnością i niepokojem.‍
• Dziwne", "dziwaczne", nietypowe zachowanie i magiczne myślenie‍.
• Unikanie relacji społecznych i skłonność do samotności.
• Doświadczenia prześladowań i wątpliwości co do lojalności innych, poparte przekonaniem, że zawsze są atakowani i wyśmiewani.

Schizotypowe zaburzenie osobowości: przyczyny

Schizotypowe zaburzenia osobowości może mieć różne przyczyny Same w sobie nie są one jednak wystarczające do uzasadnienia tego zaburzenia, do tego stopnia, że wielu autorów i badaczy kwestionowało możliwe przyczyny schizotypowego zaburzenia osobowości.

Psychoanalityk M. Balint, na przykład, mówi o "//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1637252/">SCID II (Structured Clinical Interview for Personality Disorders), który jest używany do diagnostyki różnicowej zaburzeń osobowości Osi II, w oparciu o kryteria diagnostyczne DSM. MMPI-2 jest również używany do globalnej oceny osobowości.

MMPI-2 składa się z kilku skal:

• Skale wiarygodności, które badają szczerość odpowiedzi na test.
• Podstawowe skale kliniczne, przydatne do wykrywania obecności możliwych objawów, takich jak hipochondria lub mania.
• Skale uzupełniające, które dostarczają dodatkowych informacji, takich jak możliwa obecność zespołu stresu pourazowego.
• Skale treści, które badają takie aspekty jak fobie, zaburzenia lękowe, problemy rodzinne, problemy z samooceną, problemy w pracy i inne istotne kwestie.
• Ponadto istnieje 12 innych podskal związanych ze skalami treści.

Te uzupełniające testy pomagają lekarzowi w procesie oceny zaburzeń schizotypowych i innych zaburzeń osobowości.

Czy zaburzenie schizotypowe można wyleczyć?

Osoby ze schizotypią muszą pokonać poważną przeszkodę, jaką jest właśnie możliwość zwierzenia się psychologowi, ponieważ trudności w relacjach międzyludzkich są sednem tego zaburzenia. Z tego powodu często nie szukają pomocy.

Schizotypowe zaburzenie osobowości: jaką terapię wybrać?

Jak podkreślono w DSM-5, schizotypowe zaburzenie osobowości występuje do 50% przypadków dużych zaburzeń depresyjnych i przejściowych epizodów psychotycznych.

Psychoterapia z tymi pacjentami musi opierać się na możliwości nawiązania funkcjonalnej relacji, która zapewnia "doświadczenie korekcyjne", a relacja terapeutyczna staje się narzędziem o ogromnym znaczeniu.

Ponieważ mają one wiele wspólnych objawów ze schizofrenią, w przypadku ostrych objawów może być również konieczne połączenie leczenia farmakologicznego.

Ponadto interwencja terapeutyczna z udziałem rodziny może być bardzo pomocna, ponieważ często jest ona jedynym solidnym punktem odniesienia dla tych pacjentów.