De relatie tussen de mens en zijn natuurlijke omgeving is al onderwerp van studie sinds de oudheid, toen het belang van het klimaat, het landschap en de waterkwaliteit voor de menselijke gezondheid en het nauwe verband tussen deze en het milieu al werd onderstreept.

De omgevingspsychologie houdt zich bezig met het analyseren van de rol van de omgeving op de psychologische ontwikkeling van het individu (bijv, er is een verband tussen warmte en angst ) en de mate waarin mensen psychologisch worden beïnvloed door de omgeving.

Psychologie en het milieu: oorsprong

Wanneer werd de omgevingspsychologie zoals we die nu kennen geboren? Het verband tussen de mens en zijn omgeving en de invloed van de omgeving op de psychologische ontwikkeling werd eind jaren zestig erkend als een tak van de psychologie met een reeks onderzoeken die voornamelijk in de Verenigde Staten werden uitgevoerd.

Aanvankelijk hielden studies naar het verband tussen omgeving en psychologie zich bezig met "lijst"> omgevingen;

Psychologen in de jaren 1970 richtten hun studies door de oriëntatie van de omgevingspsychologie op de thema's duurzaamheid en ecologisch gedrag. Onder hen waren de onderzoekers D. Canter en T. Lee, maar ook E. Brunswick en K. Lewin, die als een van de eersten de studie van de relatie tussen het individu en de omgeving in de psychologische ontwikkeling aan de orde stelden en de aanzet gaven tot de studie van de relatie tussen het individu en de omgeving.omgevingspsychologie zoals die vandaag de dag is.

Volgens Brunswijk beïnvloeden omgevingsfactoren de psychologie van het individu op een onbewuste manier, dus is het essentieel om aandacht te besteden aan de eigenschappen van het systeem waarin het individu is ondergedompeld.

Als je je beter wilt voelen over de omgeving om je heen, zoek dan hulp.

In zijn Veldtheorie Lewin daarentegen onderscheidt drie soorten feiten:

• Het psychologische feit (van de persoon).
• De omgeving en objectieve feiten buiten de persoon (psychologische ecologie).
• Het 'grensgebied' waar psychologische en omgevingsfactoren samenkomen in iemands subjectiviteit.

Milieutheorie in de psychologie komt voort uit de sociale psychologie en heeft aanleiding gegeven tot andere specifieke disciplines, zoals die gebaseerd op:

• Architectuur en omgevingspsychologie (voor het bestuderen van de interactie tussen mens en omgeving).
• Omgevingsconditionering (omgevingsprikkels en natuurlijke prikkels genereren nieuwe manieren van leren).
• Eugenetica (afgeleid van Sir F. Galton's beschouwingen over psychologie, natuur en milieu).
• Evolutionisme bestudeerd door R. Dawkins.

Milieustressoren in de omgevingspsychologie

De stress komt niet alleen voor in relatie tot een gebeurtenis, maar is ook de een resultaat van de constante interactie tussen een persoon en zijn of haar omgeving Elk individu zet een reeks cognitieve processen en dynamische beoordelingsprocessen in gang die:

• hun reactie beïnvloeden op wat ze tegenkomen in hun omgeving;
• dienen om de strategieën te verfijnen die je zult gebruiken om je tot het evenement te verhouden.

De eisen van een stressor blijven niet onveranderd in de tijd, maar veranderen voortdurend. Veranderingen in stressoren worden gevolgd door andere waarderingen en andere manieren om ermee om te gaan, wat belangrijke gevolgen heeft voor de gezondheid, de stemming en het sociaal en psychologisch functioneren.

Individuen worden geconfronteerd met een breed scala aan stressfactoren die bijvoorbeeld de nauwe relatie tussen omgeving en psychologisch welzijn bevestigen:

• de acute gevallen, zoals vastzitten in het stadsverkeer tijdens de spits door een ongeluk;
• chronische aandoeningen, zoals wonen in de buurt van een raffinaderij die voortdurend giftige stoffen uitstoot;
• mensen die de gevolgen van klimaatverandering ondervinden, wat kan leiden tot eco-angst.

De chronische stressoren hebben veel meer negatieve gevolgen voor mensen die ze ervaren, omdat ze minder gemakkelijk te vermijden of te stoppen zijn.

De relatie tussen mens en omgeving: het habituseffect

Uitgaande van de relatie tussen mens en milieu in de omgevingspsychologie, kunnen we stellen dat Een van de meest stressvolle omgevingsfactoren voor mensen is ongetwijfeld vervuiling. wat een risicofactor is voor de ontwikkeling van psychiatrische stoornissen.

Hoewel vervuiling een probleem is voor de volksgezondheid (zie hier recent onderzoek gecoördineerd door Zero Waste Europe), worden de gevolgen ervan zowel door bedrijven (om economische redenen) als door individuen onderschat, als gevolg van een aantal psychologische factoren die de risicoperceptie beïnvloeden.

De onderzoekster M.L. Lima bestudeerde de psychologische gevolgen van het wonen in de buurt van een afvalverbrandingsoven. Aan de hand van twee interviews die op verschillende tijdstippen werden afgenomen, ontdekte ze dat er na verloop van tijd een "lijst"> ontstaat;

Volgens Lima verhoogde de gedachte dat de lucht die ze inademden slecht zou kunnen zijn de kans dat bewoners psychologische stoornissen zoals angstaanvallen en reactieve depressie zouden ontwikkelen.

Wat doet de omgevingspsycholoog?

Zoals we hebben gezien, is de definitie van omgevingspsychologie gekoppeld aan de relatie tussen het individu en de omgeving en aan de psychologische identiteit (persoonlijk en collectief) die wordt gecreëerd door de interactie tussen deze twee elementen.

De diensten van de omgevingspsycholoog in een gemeenschap kunnen worden toegepast op het ontwerp van nieuwe ruimtes waar milieu en menselijke ervaring worden geïntegreerd om een groter psychofysisch welzijn te bevorderen: denk bijvoorbeeld aan plekken voor ouderen, kinderen en duurzame steden.

Ook op het gebied van volksgezondheid zijn milieuduurzaamheid en psychologie (zoals we hebben gezien in verband met het Lima-onderzoek) met elkaar verweven met als doel nieuwe oplossingen te bestuderen om bijvoorbeeld de vervuilingsniveaus te verminderen, een factor die een groot risico vormt voor de gezondheid van mensen. Hoewel de voordelen van de zee algemeen bekend zijn, is de vervuiling van de zeeën een belangrijke oorzaak van gezondheidsproblemen.Stranden vormen vandaag de dag niet alleen een gevaar voor het mariene ecosysteem, maar ook voor het welzijn van mensen.

Onderzoeksmethoden in omgevingspsychologie

Onder de instrumenten van omgevingspsychologie Een van de nuttigste is ongetwijfeld wetenschappelijk onderzoek, dat rekening houdt met een aantal factoren, waaronder:

• de manieren waarop de omgeving wordt gebruikt;
• de relaties die ontstaan tussen mensen en die specifieke omgeving;
• menselijk gedrag in relatie tot het milieu.

De rol van de omgevingspsycholoog in therapie

Zowel het individu als de gemeenschap waarin ze zich bevinden kunnen leren om op een nieuwe manier met stressoren om te gaan en ze op een meer functionele manier te beheren.

Therapie voor dit soort omgevingsstressoren is van vitaal belang omdat het, door het bevorderen van een groter bewustzijn (in emotionele en cognitieve termen) van de situatie en gerelateerde factoren, een proces van zelf-empowerment mogelijk maakt.

Een ervaren psycholoog kan de persoon de combinatie van natuur en welzijn opnieuw laten evalueren en bijvoorbeeld laten nadenken over hoe de relatie met de omgeving waarin hij of zij dagelijks leeft, kan worden verbeterd.

Een online psycholoog van Buencoco kan ook helpen bij de behandeling van psychologische problemen zoals seizoensgebonden depressies, die verband houden met de cyclische aard van de seizoenen, of zomerdepressies.

Boeken over omgevingspsychologie

Notitieboek: Omgevingspsychologie door Guadalupe Gisela Acosta Cervantes

Milieu, gedrag en duurzaamheid: een stand van zaken in de milieupsychologie l door Mauricio Leandro Rojas

Milieupsychologie en milieuvriendelijk gedrag door Carlos Benítez Fernández-Marcote

Naast boeken over omgevingspsychologie biedt ook het Journal of environmental psychology interessante perspectieven.