Depressie is een van de meest voorkomende en invaliderende vormen van depressie, maar niet alle depressies zijn hetzelfde. Wist je dat er subtypes zijn? Vandaag hebben we het over reactieve depressie Er zijn pijnlijke en onplezierige ervaringen die kunnen leiden tot een toestand van diepe ontreddering en angst, en dan, wanneer de depressie overwonnen is, kan het een vorm van depressie worden, een subtype van depressie dat veel mensen op bepaalde momenten in hun leven treft. reactie op een stressvolle gebeurtenis een klinisch relevante betekenis krijgt, spreken we van reactieve depressie .

Wat betekent reactieve depressie? Hoe lang gaat het mee? Hoe gaan we ermee om of hoe helpen we een dierbare om uit een depressie komen ? In dit artikel gaan we dieper in op wat is reactieve depressie hun symptomen en de mogelijkheid van behandeling aangeboden door psychologische therapie.

Reactieve depressie: wat is het?

Reactieve depressie is een vorm van depressie die kan optreden als reactie op een specifieke gebeurtenis die wordt ervaren als zeer stressvol een gebeurtenis die het leven van de persoon zodanig ontregelt dat het leidt tot een van deze toestanden:

• wanhoop;
• verbijstering;
• gevoel van machteloosheid.

De bijzonderheid van de gebeurtenis en de mogelijkheid van het kunnen identificeren en het omcirkelen zijn voorwaarden voor diagnose Er zijn aspecten waarmee we reactieve depressie kunnen onderscheiden van endogene depressie, waarbij er geen specifieke triggering event is.

De concrete gebeurtenis legt een verandering op, een "w-richtext-figure-type-image w-richtext-align-fullwidth"> Foto door Pixabay

Reacties op verandering

Onze reacties hangen niet zozeer af van de gebeurtenis zelf als wel van onze eigen reacties erop. persoonlijke hoedanigheid en van onze omgaan met verandering onze eerdere ervaringen en de wat betekent dat de gebeurtenis In essentie is het de vorm personeel waarin we ervaring interpreteren en construeren wat bepaalt zijn emotionele impact in het heden en hoe we erop zullen reageren.

Denk aan de veranderingen die in een gezin plaatsvinden als er een kind wordt geboren: een reactieve depressie kan het gevolg zijn van een bevalling (postnatale depressie of het aan den lijve ondervinden van verloskundig geweld). Een gebeurtenis die over het algemeen als gelukkig wordt beschouwd, kan de individuele hulpbronnen van de nieuwe moeder overweldigen, waardoor ze symptomen als energieverlies en angst begint te ervaren,aanhoudend schuldgevoel en een verlangen naar afzondering.

Lijden kan zo alomtegenwoordig worden dat het sommige van deze dingen voortbrengt:

• Het dagelijks leven in gevaar brengen.
• De autonomie en relaties ernstig aantasten.
• leiden tot isolatie van familie en vrienden.

De risico's van een vertekend beeld van verandering

Wanneer verandering als onoverkomelijk wordt ervaren, loopt de persoon het risico om verloren in een wanhopig heden gedomineerd door gevoelens van verdriet, woede en schuld, waarin het onmogelijk is om die alternatieve perspectieven te zien, bevroren door obsessieve overpeinzingen die afwisselend zichzelf en anderen verwijten maken.

Jezelf onderdompelen in de pijn van een onplezierige gebeurtenis kan de enige verlossende strategie lijken, die ons de illusie geeft dat we vroeg of laat in staat zullen zijn om een draaglijke verklaring te vinden. Het is belangrijk om op te merken dat de specifieke gebeurtenis dat kan zijn:

• Uniek en beperkt Het einde van een relatie of het verlies van een dierbare.
• Blijvend en permanent zoals ontdekken dat je een chronische ziekte hebt.

Deze gebeurtenissen zijn niet noodzakelijk uitzonderlijk pijnlijk, maar kunnen gepaard gaan met levensveranderende "//www.buencoco.es/blog/estres-postraumatico">posttraumatische stressstoornis, acute stressstoornis en episodes van derealisatie (gevoel van onwerkelijkheid).

Hulp nodig? Waag de sprong

Reactieve depressie: symptomen

Elke persoon kan anders reageren en op verschillende tijdstippen, maar over het algemeen zijn de reactieve depressie wordt gekenmerkt door symptomen Laten we eens kijken naar de typische symptomen van endogene depressie. belangrijkste fysieke, gedrags-, cognitieve en emotionele symptomen .

Reactieve depressie: lichamelijke symptomen

Lichamelijke symptomen die de reactieve depressie :

• asthenie;
• vermoeidheid;
• slaapstoornissen (zoals slapeloosheid);
• verminderd seksueel verlangen;
• eetstoornissen (anorexia, boulimia, voedselverslaving...);
• psychosomatische symptomen zoals migraine, maag-darmproblemen en oorsuizen (misschien zelfs zogenaamde stress vertigo).

Reactieve depressie: emotionele symptomen

Emotionele symptomen die de reactieve depressie :

• verdriet;
• gevoelens van moedeloosheid;
• gevoelens van hopeloosheid en hulpeloosheid;
• schuldgevoel;
• angst (in dit geval spreken we van reactieve angstige depressie) prikkelbaarheid.

Reactieve depressie: cognitieve symptomen

Cognitieve symptomen die de reactieve depressie :

• concentratieproblemen;
• geheugenproblemen;
• ideeën van onheil en schuld;
• langzaam denken;
• negatief beeld van zichzelf;
• overpeinzing;
• moeite om beslissingen te nemen.

In de heldere reactieve depressie symptomen het denken in mindere mate belemmeren omdat de persoon de introspectieve vermogens behoudt om over zijn of haar toestand na te denken. Daarentegen, in de onbewuste depressie De symptomen van inhibitie, apathie en abulie zijn bijzonder invaliderend en leiden tot een algemene psychomotorische vertraging van de persoon.

Reactieve depressie: gedragssymptomen

Gedragssymptomen die de reactieve depressie :

• sociaal isolement;
• het opgeven van activiteiten die een bron van plezier waren;
• verminderde seksuele activiteit.

In de ernstige reactieve depressie Symptomen kunnen bestaan uit gedrag dat gerelateerd is aan middelengebruik of -misbruik met als functie "zelfmedicatie" en het vermijden van de realiteit. In de meest extreme gevallen kan het gevoel van leegte en gebrek aan perspectief ertoe leiden dat de persoon suïcidale gedachten of handelingen ontwikkelt.

Diagnostisch kader voor reactieve depressie

In de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM 5) wordt de reactieve depressie is opgenomen in de "lijst">

De verschillen zitten in de waargenomen intensiteit Als de reactieve depressie chronisch is, d.w.z. als de symptomen twee jaar of langer aanhouden zonder remissie, wordt het genoemd aanhoudende depressieve stoornis (dysthymie).

Angst en reactieve depressie

De angst en de depressie zijn twee klinische aandoeningen die naast elkaar kunnen bestaan In sommige gevallen kunnen angstsymptomen die na verloop van tijd aanhouden ook gepaard gaan met een depressieve stemming; men kan dan spreken van een angststoornis. angstreactieve depressie In het geval van de solastalgie Angst voor recente weersveranderingen kan bijvoorbeeld gepaard gaan met een gevoel van hulpeloosheid en verdriet, wat zich kan ontwikkelen tot een reactieve depressie.

In andere gevallen is de basistoestand echter depressief. Bij een reactieve angstige depressie gaan symptomen zoals een gedaalde stemming, verlies van interesse en eigenwaarde gepaard met toestanden van angst en prikkelbaarheid.

Verdriet en depressie: hoe kunnen we ze van elkaar onderscheiden?

Soms, vooral onder niet-deskundigen, wordt rouw verward met depressie.

Rouwen is het natuurlijke proces dat volgt op het verlies van een dierbare. Het verloop van rouw kan gecompliceerd zijn. Een van de gevolgen van onverwerkt verdriet is reactieve depressie.

In elk geval zal een psycholoog de intensiteit van de symptomen beoordelen en nagaan of het om een ernstige reactieve depressie gaat of dat de diagnose een zware depressieve episode is.

Herstel je sereniteit

Behandeling van reactieve depressie

De reactieve depressie juist vanwege zijn karakter voornamelijk "overgangsperiode" en uitzonderlijk Anxiolytica en antidepressiva kunnen het probleem zeker "temperen" en zorgen voor een kortstondige verlichting van de symptomen; daarom kan in sommige gevallen farmacologische interventie geïndiceerd zijn om de therapie in de beginfase te ondersteunen.

Therapie voor reactieve depressie Over het algemeen hangt de impact van de gebeurtenissen die de gebeurtenissen teweegbrengen af van een aantal verschillende omstandigheden:

• de geschiedenis van de persoon;
• de instrumenten en vaardigheden die zijn ontwikkeld om ermee om te gaan;
• ervaren steun;
• steun van mensen uit hun omgeving, zoals partners.

Therapie moet in deze gevallen altijd psycho-educatieve interventies bevatten die erop gericht zijn de patiënt te helpen informatie terug te krijgen over de gebeurtenis en de familiale en sociale conditionering die hij of zij binnen zijn of haar eigen cultuur heeft geassimileerd.

Reactieve depressie: hoe lang duurt het?

Het verloop van reactieve depressie is niet voor iedereen hetzelfde. In sommige gevallen nemen de symptomen binnen korte tijd af, terwijl ze in andere gevallen jaren kunnen aanhouden. Daarom is het niet mogelijk om a priori een eenduidige duur voor reactieve depressie vast te stellen. Vroegtijdig ingrijpen met de hulp van een psycholoog en, indien nodig, de ondersteuning van psychofarmaca, is de beste manier om reactieve depressie te behandelen en zo snel mogelijk te herstellen.

De psychotherapeutische benadering bij de behandeling van reactieve depressie

Effectieve therapie moet zich richten op de interpretatie en betekenis van de gebeurtenis voor die persoon. Aspecten die deel uitmaken van therapie:

• De persoonlijke strategie waarmee de persoon zin geeft aan wat er met hem/haar gebeurt (of is gebeurd).
• De manier waarop de persoon de ervaring "construeert".
• De rol die zij denkt te hebben gespeeld.
• De gevoelens die gepaard gaan met de verhalen van patiënten (zoals schuldgevoelens en hulpeloosheid).

Het is aangetoond dat online therapie een effectieve behandeling is voor depressie, op zijn minst vergelijkbaar met traditionele face-to-face therapie. Een online psycholoog kan iemand dus helpen om de controle over zijn leven terug te krijgen door actief deel te nemen aan de verwerking van ervaringen die constructieve verandering kunnen bevorderen, in plaats van zich passief over te geven aan de uitkomst van gebeurtenissen.

Het doel van een bezoek aan een psycholoog is om de persoon in staat te stellen zijn of haar eigen persoonlijke herdefiniëring van de identiteit te bevorderen, deze te legitimeren en de traumatische gebeurtenis een ruimte en een "betekenis" te geven die overeenkomt met zijn of haar eigen geschiedenis.