Veel mensen hebben ooit in hun leven een gevoel van onwerkelijkheid of loskoppeling van de wereld om hen heen, waardoor ze het gevoel hadden dat ze in een droom leefden, alsof wat ze meemaakten niet echt was en ze slechts toeschouwers waren van hun eigen leven. Dit soort sensaties staat bekend als depersonalisatie en derealisatie en die, in de psychologie, zijn opgenomen in de dissociatiestoornis .

Het verschil tussen depersonalisatie en derealisatie hangt af van het type ontkoppeling dat optreedt en hoe dit de persoon beïnvloedt, maar beide zijn een soort dissociatieve stoornis.

Dit zijn ervaringen die, als ze niet na verloop van tijd verdwijnen en herhaaldelijk voorkomen, erg verontrustend kunnen zijn voor de persoon die eraan lijdt. het gevoel afgesloten te zijn van de wereld of zich een buitenstaander voelen gaat vaak gepaard met secundaire lichamelijke symptomen die typisch zijn voor de ziekte. angst die de levenskwaliteit van mensen beïnvloeden.

Verschil tussen depersonalisatie en derealisatie

De DPDR (de afkorting voor Depersonalisatie-/derealisatiestoornis ) valt onder wat de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) classificeert als dissociatieve stoornissen, Onwillekeurige verbroken verbindingen die van invloed kunnen zijn op gedachten, acties, herinneringen of de identiteit van de persoon die ze ervaart.

Depersonalisatie en derealisatie worden vaak met elkaar verward vanwege hun symptomen, maar hoewel ze naast elkaar kunnen bestaan, is er een verschil tussen de twee waar we op moeten wijzen, zoals we in dit artikel zullen zien.

Herstel je sereniteit om je beter te voelen

Wat is depersonalisatie?

Wat is depersonalisatie in de psychologie? Depersonalisatie komt op de volgende manieren voor wanneer de persoon zich vervreemd voelt van zichzelf De persoon voelt zich geen robot die geen controle heeft over zijn eigen mobiliteit. De persoon voelt zich geen zichzelf , voelt dat ze een externe waarnemer van haar leven is Ik voel me vreemd", "het is alsof ik mezelf niet ben" zijn zinnen die de betekenis van depersonalisatie goed uitleggen. In deze situatie kan gemakkelijk ook een staat van alexithymie optreden.

Tijdens een episode van depersonalisatie de persoon heeft de Het gevoel dat je door een glazen ruit naar je leven kijkt, Daarom zeggen mensen die lijden aan depersonalisatiecrises regelmatig dat het alsof ze hun leven op film zagen en ze zeggen zichzelf van buitenaf zien .

Bij dit type dissociatieve stoornis wordt iemands perceptie van subjectiviteit aangetast en daarmee ook de relatie met de wereld en met hun emoties.

‍ Wat is derealisatie?

De derealisatie is een gevoel van onwerkelijkheid waarin de persoon heeft het gevoel dat alles om hem of haar heen vreemd is, In dit geval is het gevoel "Waarom heb ik het gevoel dat ik in een droom leef? episode van derealisatie de wereld is niet alleen zeldzaam, maar het is ook vervormd. De perceptie is dat objecten van grootte of vorm kunnen veranderen, waardoor de persoon zich "ongerealiseerd" voelt, d.w.z. buiten de realiteit die hij kende. Het is een dissociatieve stoornis die de omgeving verstoort.

In het kort en in vereenvoudigde vorm, het verschil tussen depersonalisatie en derealisatie is dat terwijl de eerste verwijst naar het gevoel een waarnemer van zichzelf te zijn, en zelfs het gevoel te hebben gescheiden te zijn van het eigen lichaam, het bij de tweede de omgeving is die wordt waargenomen als iets vreemds of niet echt.

Hoe lang duren depersonalisatie en derealisatie?

Over het algemeen zijn deze Afleveringen kunnen seconden tot minuten duren. Voor degenen die zich afvragen of derealisatie of depersonalisatie gevaarlijk is, moet worden verduidelijkt dat het eerder een verwarrende ervaring is. Er zijn echter mensen voor wie deze sensatie langdurig is. voor uren, dagen, weken ... Dan kan het ophouden iets functioneels te zijn en een chronische depersonalisatie of derealisatie.

Om te weten of je lijdt aan of een derealisatie- of depersonalisatiestoornis hebt, moet daarom rekening worden gehouden met de factor tijd. Korte, voorbijgaande episodes kunnen normaal zijn en betekenen niet dat je lijdt aan dit type dissociatieve stoornis. Het kan zijn dat je gewoon een moment van acute stress doormaakt.

De diagnose depersonalisatie-/derealisatiestoornis moet worden gemaakt door een clinicus op basis van de aanwezigheid van de criteria die in de DSM-5 worden beschreven:

• Terugkerende of aanhoudende episodes van depersonalisatie, derealisatie of beide.
• De persoon weet, in tegenstelling tot andere psychotische stoornissen of schizofrenie, dat wat hij ervaart niet mogelijk is en dat het een product van zijn geest is (d.w.z. hij behoudt een intact gevoel van realiteit).
• De symptomen, die niet verklaard kunnen worden door een andere medische aandoening, veroorzaken ernstig ongemak of verminderen de levenskwaliteit van de persoon.

Oorzaken van en risicofactoren voor depersonalisatie- en derealisatiestoornis

De oorzaken van depersonalisatie en derealisatie zijn vergelijkbaar. Hoewel het niet precies bekend is wat deze stoornis veroorzaakt, wordt ze meestal in verband gebracht met de volgende oorzaken:

• Traumatische gebeurtenis Afhankelijk van het trauma kan het zelfs leiden tot een posttraumatische stressstoornis (PTSS), zoals het slachtoffer zijn geweest van emotionele of fysieke mishandeling, de onverwachte dood van een dierbare, getuige zijn van geweld bij de partner van de verzorger, een ouder hebben met een ernstige ziekte, enzovoort.
• Heb geschiedenis van recreatief drugsgebruik De effecten van drugs kunnen episodes van depersonalisatie of derealisatie uitlokken.
• De angst en de depressie komen vaak voor bij patiënten met depersonalisatie en derealisatie.

Gevoel van onwerkelijkheid en symptomen van derealisatie en depersonalisatie

Zoals we al hebben gezien, heeft depersonalisatie-derealisatiestoornis twee verschillende aspecten Het is de symptomatologie van hoe dit gevoel van onwerkelijkheid wordt ervaren die het verschil maakt tussen of de persoon derealisatie (van de omgeving) of depersonalisatie (subjectiviteit) ervaart.

Depersonalisatie: symptomen

Symptomen van depersonalisatie, die verder gaan dan zichzelf zien als een waarnemer van zichzelf, kunnen zijn:

• Alexithymie.
• Zich robotachtig voelen (zowel in beweging als spraak) en met gevoelloze sensaties.
• Onvermogen om emoties met herinneringen te associëren.
• Gevoel van vervormde ledematen of andere lichaamsdelen.
• Buitenlichamelijke ervaringen, waaronder het horen van ongedefinieerde geluiden.

Derealisatie: symptomen

Laten we eens kijken naar de symptomen van derealisatie:

• Vervorming van afstand, grootte en/of vorm van objecten.
• Het gevoel dat recente gebeurtenissen teruggaan tot een ver verleden.
• Geluiden lijken harder en overweldigender en de tijd lijkt stil te staan of te snel te gaan.
• Het gevoel niet vertrouwd te zijn met de omgeving en dat de omgeving wazig lijkt, onwerkelijk, als een decor, tweedimensionaal...

Heeft depersonalisatie/derealisatie lichamelijke symptomen?

Depersonalisatie en angst gaan vaak hand in hand, waardoor bijvoorbeeld de typische lichamelijke tekenen van angst kunnen optreden:

• zweten
• bevingen
• misselijkheid
• agitatie
• nervositeit
• spierspanning...

De symptomen van depersonalisatie en derealisatie kunnen vanzelf verdwijnen, maar als het chronisch wordt en als andere neurologische oorzaken zijn uitgesloten, is het nodig om naar een psycholoog te gaan die ons zal helpen begrijpen of we te maken hebben met gevoelens van onwerkelijkheid of tijdelijke gevoelens van depersonalisatie of een ernstige stoornis.

Test voor depersonalisatie/derealisatiestoornis

Op internet kun je verschillende tests vinden met verschillende vragen die verwijzen naar de symptomatologie van de stoornis om te bepalen of je lijdt aan depersonalisatie of derealisatie. Maar als we ons richten op psychologie, is wat wordt geëvalueerd of er sprake is van de dissociatiestoornis die zowel depersonalisatie als derealisatie omvat.

Een van de bekendste tests is de DES-II (Dissociative Experiences Scale) van Carlson en Putnam. Deze test meet dissociatiestoornis en heeft drie subschalen die depersonalisatie/derealisatie, dissociatief geheugenverlies en absorptie meten (andere soorten dissociatieve stoornis, volgens DSM-5).

Het doel is om mogelijke verstoringen of fouten in het geheugen, bewustzijn, identiteit en/of perceptie van de patiënt te beoordelen. Deze dissociatietest bestaat uit 28 vragen die beantwoord moeten worden met frequentiealternatieven.

Deze test is geen diagnostisch hulpmiddel, maar een screening- en detectiemiddel en is geen vervanging voor een formele beoordeling door een gekwalificeerde professional.

Voorbeelden van depersonalisatie / derealisatie

Een van de getuigenissen van depersonalisatie-derealisatie De bekendste is die van filmregisseur Shaun O"//www.buencoco.es/blog/consecuencias-psicologicas-despues-de-accidente">psychologische gevolgen na een ongeluk wanneer een gevoel van onwerkelijkheid wordt ervaren dat het tijdsbesef van het slachtoffer kan veranderen en ervoor kan zorgen dat ze de gebeurtenis ervaren als een nachtmerrie, alsof ze zich in een slowmotionfilm bevinden waarin deZintuigen lijken scherper te worden.

Therapie verbetert je psychologische welzijn

Angst depersonalisatie

Zoals we aan het begin hebben gezien, wordt depersonalisatie-derealisatiestoornis als zodanig geclassificeerd in de DSM 5. Er zijn echter gevallen waarin depersonalisatie (of derealisatie) optreedt als symptoom geassocieerd met een andere stoornis, waaronder:

• obsessieve compulsieve stoornis
• depressie (een van de verschillende soorten depressie die zijn opgenomen in de DSM-5)
• posttraumatische stressstoornis
• paniekstoornis
• klinisch beeld van angst...

Leidt angst tot depersonalisatie en derealisatie?

Het gevoel van onwerkelijkheid dat typisch is voor deze stoornis kan deel uitmaken van het angstspectrum. Angst kan dit soort symptomen opwekken omdat de geest, wanneer het niveau van angst erg hoog is, derealisatie zal opwekken als een verdedigingsmechanisme tegen de stressvolle situatie. De symptomatologie die gepaard gaat met depersonalisatie-derealisatie als gevolg van angst is dezelfde als die van de andere symptomen.Bij derealisatie kan een psycholoog je helpen om je angst te kalmeren en om te gaan met de desoriëntatie en het gevoel van onwerkelijkheid die de stoornis veroorzaakt.

Depersonalisatie-/Derealisatiestoornis: behandeling

Hoe worden depersonalisatie en derealisatie behandeld? Dit gebeurt meestal via psychotherapie of gesprekstherapie Er zijn geen specifieke medicijnen goedgekeurd voor deze stoornis, maar als het wordt veroorzaakt door angst, kan een specialist antidepressiva aanraden voor depersonalisatie.

Voor degenen die op zoek zijn naar een natuurlijke behandeling voor depersonalisatie, herinneren we je eraan dat de symptomen vanzelf kunnen verdwijnen als ze af en toe optreden of als gevolg van incidentele stresspieken. Als de symptomen terugkeren, zijn enkele van de meer gebruikelijke psychologische benaderingen nuttig voor depersonalisatie/derealisatie overwinnen:

• De cognitieve gedragstherapie helpt je de gedachtepatronen te identificeren die deze ervaringen kunnen uitlokken en geeft je handvatten om met depersonalisatie om te gaan.
• Exposure of psychodynamische therapie is ook een optie voor de genezing van depersonalisatie/derealisatie.
• De bewortelingstechnieken Je kunt een aantal oefeningen doen om de episode van depersonalisatie en derealisatie te overwinnen, zoals: de zintuigen gebruiken om de verbinding met de realiteit te herstellen, langzaam ademen, de omgeving objectief beschrijven, focussen op het identificeren van geluiden, gewaarwordingen... om opnieuw contact te maken met het huidige moment.lichaam en met het huidige moment.

Hoe dan ook, als je denkt dat je dit soort problemen regelmatig ervaart en je je afvraagt wat je moet doen, is het raadzaam om naar een specialist te gaan die een diagnose kan stellen en kan aangeven wat de beste behandeling is voor de gevoelens van derealisatie of depersonalisatie die je ervaart.